
Ik ben de Spinkabouter. Ik zit op haar wiel. Onder mijn wakend oog spint zij haar wol. Maar ik heb ook een leven. Dus ik blog.
Een aantal foto’s van haar wolspinsels (goedgekeurd door ondergetekende uiteraard) staan hier: https://spinkabouter.wordpress.com/wolspinsels/
Mijn laatste posts
- WolligerHet is werkelijk niet te geloven. Nu ben ik natuurlijk wel wat gewend als een door de wol geverfde Spinkabouter, maar hiervan val ik toch bijna van mijn wieltje! Ik weet dat mensen altijd op zoek zijn naar wat ‘anders’. Ik heb daar gelukkig geen last van (ik kan natuurlijk ook niet veel anders danLees verder “Wolliger”
- VoornemensIk wist het wel. Zij zei dat ze het wiel aan de kant zou zetten om wat anders te gaan doen. Maar als spinsters zoiets zeggen dan weten wij spinkabouters wel beter. Het is zo typisch voor mensen om ergens op uitgekeken te zijn. Dat denken ze dan, dat ze iets heel anders moeten gaanLees verder “Voornemens”
- Draadjes lezenJawel, ik ben er nog! Ik kan natuurlijk ook nergens heen. Een Spinkabouter is altijd zeer honkvast én bezit eindeloos geduld. Soms duurt het jaren voordat wij weer eens een mens zien. Je snapt dat wij dan erg in onze nopjes zijn. En ook nu wordt mijn geduld beloond: na het avontuur met de kaardmolenLees verder “Draadjes lezen”
- Waar een wiel isIk had grootse plannen. Vroeger. Toen mijn baard nog een pluisje was. Ik wilde rondtrekken door bossen en weideland, wijze dieren ontmoeten en wegen ontdekken waar nog geen kabouter ooit gelopen had. Als nazaat van een doorsnee huiskabouterfamilie wilde ik een spannend leven leiden, weg van het voorspelbare en mij laten leiden door de magieLees verder “Waar een wiel is”
- Stille wieltjesZe spint niet. Ik zie de bergen wol, de lege stoel en het meest verontrustend: het stilstaande spinnenwiel. Dat is voor een Spinkabouter moeilijk te accepteren. Maar ja, we hebben niet veel keus natuurlijk. De spoeltjes zijn ook leeg, geen draadjes die erom vragen getwijnd te worden. Oh, wolletje, ik wordt daar zo onrustig van!Lees verder “Stille wieltjes”
- Zoals het wieltje thuis snort…Ze zit er weer. Gelukkig. Als ik een mens was zou ik nu een diepe zucht van verlichting slaken. Maar wij Spinkabouters zijn nu eenmaal wat meer ingetogen. Wij kijken slechts tevreden neer op het wiel terwijl wij denken: Wiep Wiep Wolletje! Het geluid van het wieltje vertelt ons altijd meer dan duizend woorden. SomsLees verder “Zoals het wieltje thuis snort…”
- Spinliedje🎼 Hoor wie spint daar 🎶 Hoor wie spint daar mensen? Hoor wie trapt daar mensen? Hoor wie trapt daar zachtjes op haar wiel? ‘T is een vrouwtje zeker, die erg oud is zeker, Ga eens kijken en vraag naar haar naam. ** Oh, is zij ’t weer? …, Ja, zij is ’t weer ….Lees verder “Spinliedje”
- Wie spint, die windtZij houdt van het spinnen, dat zie ik als Spinkabouter zelfs van een afstandje. Maar als de klos vol is dan gebeurt er wat. Ze kijkt nog even verliefd naar haar draad op de spoel, aait er zachtjes overheen, en dan…. is het klaar. De stoel schuift resoluut weg van het wiel, de overgebleven wolLees verder “Wie spint, die windt”
- Spint eer gij begintVanaf mijn stek zie ik veel wol. Echt VEEL wol. Niet de wol die zij onder mijn neus spint, want dat valt eigenlijk best mee. Of tegen, want als Spinkabouter zie ik natuurlijk graag de hele dag wol voorbij vliegen. Nee, ik bedoel die bergen. Hele hopen groeien er achter haar. De wol puilt uitLees verder “Spint eer gij begint”
- Hoe het gaatIk kijk, zij spint. Ik denk, zij spint. Ik twijfel, zij spint. Ik zucht, zij spint. (de Spinkabouter) De blogberichten van de Spinkabouter zijn ook (met enige vertraging) te volgen via http://www.facebook.com/jocreaties
De blogberichten van de Spinkabouter zijn ook (met enige vertraging) te volgen via http://www.facebook.com/jocreaties